bariera

byłam własnie na spacerku...akurat po 15 min.od mojego wyjscia zadzwonił Misiek..żebym wpadła do akademika to sobie pogadamy...a że mam 15 min..autobusem to przyjechałam..wchodze do pokoju Miśka...ze świadomością, że siedzi tam z kumplami...a tu ku mojemu zdiwieniu Misiek sam..Mariusza gdzies wywalił...hm...i wcale do rozmowy nie był skory .zdjął mi korzuszek...i przytulił tak mocno..że myśłałam,że udusi...zaczął mnie delikatnie całować w czółko w oczko..był taki słodziutki...uwielbiam wtulać sie w jego ramiona...czuje sie tak bezpiecznie jest ode mnie wyższy ok 30 cm....:)..nasze pieszczotki trwały okolo godzinki...ojjj brakowało mi tego..tych pocałunków...i tego dotyku...a pozniej zaceli sie dobijać...kumple...ja sie ubrałam...i wyszłam..wróciła szara rzeczywistość....Misiek i ja to 2 różne połkule..ogień i woda...niebo i ziemia...które przyciągają sie, ale nigdy nie bedą razem....jesteśmy z dwóch różnych światów...kochamy sie i równoczesnie nie nawidzimy....wyniszczamy sie i równoczesnie uzupełniamy...nie da sie tego logicznie wytłumaczyć...i jest jeszcze jedna bariera Misiek jest chory na epilepsie....